خلق خلاقیتی نو از رکورد دار ملی در المپیاد اصفهان

✍ کیومرث پاشایی؛ خبرنگار ورزشی

کیومرث پاشایی؛ رکورد دار درازنشست، در شانزدهمین المپیاد فرهنگی و ورزشی دانشجویان پسر دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی کشور در اصفهان باز هم خوش درخشید.

از حدودشش ماه پیش تمرینات جدی خود را استارت زدم و برنانه محور، تمرین‌های طراحی شده را انجام دادم.
امسال برخلاف سال های قبل هوا خیلی گرم بود و انجام حرکات ورزشی‌ فوق العاده نفسگیر و طاقت فرسا بود.
هروز حال جسمی و روحیم بهتر از روز قبل بود و با انگیزه به اجرای کارهایم می‌پرداختم.
دوره آماده سازیم به سر رسید و به آمادگی ایده ال رسیدم.
از طرف دانشگاه رازی هم مسئولیت سرپرستی ومشاور ورزشی دوتیم بدمینتون و کشتی نیزبه من سپرده شد.
روز پانزدهم مردادماه با کاروان اول ورزشکاران دانشگاه رازی که دو اتوبوس بودند، بسوی اصفهان‌حرکت کردیم.
مراسم افتتاحیه مصادف با  روز خبرنگار (۱۷مرداد) بود و این تقارن تاریخ ماندگاری شد.
در حال حاضر تنها خبرنگار ورزشی رکورددار و در حال تحصیل کشور می‌باشم واین امتیاز ویژه ومنحصر به فرد می باشد.
برای اولین باربود که به شهر تاریخی و مهمان نواز اصفهان وارد می‌شدم.
حس وحال خوبی داشتم وبرای صرف انرژی در مسیرخلق خلاقیت لحظه شماری می‌کردم.
دکتر عباسیان مدیرکل تربیت بدنی دانشگاه رازی و سرپرست کل کاروان اعزامی با دکتر آصفی مدیرکل تربیت بدنی دانشگاه میزبان رایزنی‌های لازم را انجام دادند وخوشبختاته این مدیر ورزشی ونخبه دوست قول حمایت و همکاری لازم را دادند.
همیشه یک مثلت  و آنهم در دقیقه نود برای من شکل می گیرد در راس این هرم
لطف ایزد بی همتا، دعای پدر ومادرم و دوستدارانم و مدیران ورزشی  بادرک و درایت قرار دارند که به اتفاق شرایط و فضا را برای خلق شگفتی و تاربخ سازیم به نحو چشمگیر مهیا می کنند واز این بابت خداوند را شاکرم.
روز هفده مرداد رسید و با روحیه عالی وارد سالن محل برگزاری افتتاحیه شدم.بعد از تلاوت آیاتی از قرآن ونواختن سرود ملی، مجری برنامه به معرفی  من وبرنامه ام پرداخت که قصد دارم کاری نو اجرا کنم واین امر تحسین دانشجویان، مربیان، سرپرستان، مهمانان و مدیران حاضر در سالن برگزاری مراسم افتتاحیه را در پی داشت.
با ایجاد موج مکزیکی  ازسوی تماشاچیان انرژی مثبت  ویژه ای دریافت کردم و مجری از من خواست به این موج هواداری پاسخ دهم. بالباس مناسب ورزشی به چهارسوی سالن رفتم و به ابراز احساسات تماشاچیان پاسخ دادم.
آنگاه نزد مدیران رفتم و کسب رخصت کردم.در جمع مدیران حاضر در مراسم، دکتر داداشپور به معنای واقعی مدیری ورزش دوست است وبه نخبگان عرصه ورزش نگاه ویژه ای دارد که وجود چنین مدیرانی با این نگرش و تواضع برای جامعه ورزش گنجی است بس عظیم.
پس از کسب رخصت از دکتر داداشپور بعنوان معاون وزیر و مرد اخلاق محور، وسط سالن رفتم و سجده شکر بجا آوردم.
به پاس حمایت های همه جانبه دکتر احمدی؛ رییس دانشگاه رازی، دکتر گوهری معاون دانشجویی، دکتر عباسیان مدیر تربیت بدنی، دانشجویان وکارکنان این مرکز بزرگ آموژشی غرب کشور که به اینجانب لطف دارند، تصمیم گرفتم
اجرای رکوردم با پرچم دانشگاه رازی باشد وبارها اسم دانشگاه رازی در سالن طنین انداز شد که به نوعی جواب محبت ها وحمایت های  این عزیزان در دانشگاه شد.
با بیان ذکر و تقرب به حضرت دوست، اجرای حرکت درازو نشست را شروع کردم، آنهم برای اولین بار با وزنه، که بسیار سنگین و نفسگیر بود، اما همه این فشارها و سختی ها حریف روحیه بالا و توان فردیم  نشد، عقربه ها می گذشت کارم سخت و سنگین ترشد، چون اولین رکوردم در این آیتم بود و درحضور خیل عظیم تماشاچیان فشار روحی وروانی خاصی داشت که به لطف خدا هرلحظه مدیریتش کردم.
همزمان گروهای رزمی، کارهای نمایشی انجام دادند وکلیپ هایی از  آمادگی زیرساخت‌های دانشگاه اصفهان برای میزبانی المپیاد پخش شد و تیم های شرکت کننده با ترتیب ونظم خاص رژه رفتند وآهنگ های انرژی بخشی پخش شد.
مراسم سوگند توسط دانشجوی عضو تیم ملی  برگزارشد، در همین لحظه زمان اجرای رکورد م به دقیقه  نود رسید.

سرداور وداور عدد اجرا را ۱۶۷۰ حرکت در مدت زمان ۹۰ دقیقه اعلام کردند، این اجرا آنهم باحمل وزنه در دنیا بی نظیر است و با در نظر گرفتن شرایط هم‌ خلق خلاقیت کردم و هم تاریخ ساز شدم. بعد از اجرای رکورد مورد تشویق ویژه دانشجویان  و مهمانان قرار گرفتم و کلی عکس سلفی انداخته شد.
خوشحالم بعنوان یک ورزشکار در راستای  تحقق شعار المپیاد گامی دیگر برداشتم،
که همانا ایجاد مودت، شور ونشاط، انگیزه افزایی و تکریم  واخلاق محوری می‌باشد.
به غیراز دانشجویان، مسئولینی در متن المپیاد بودند که به وضوح این موارد را حس کرده و برای ارزش دهی به بنده پیش قدم شدند. یکی از این مدیران دکتر اصلانی بود که سمت معاون دانشگاه اصفهان را دارند و در پروسه المپیاد بسیار ساعی نشان داد و پای کار بودند.
گویا،این مرد ورزش دوست با رییس دانشگاه صحبت می کند  و دستور تجلیل از اینجانب بعنوان ورزشکار ملی باحسن انجام کار در مراسم اختتامیه صادر می‌شود. متاسفانه دراین رابطه تنگ نظری ها وسنگ اندازی هایی که با اخلاق حرفه ای در ورزش منافات دارد اعمال شد که نمی خواهم بدان بپردازم.

از این بابت خدای سبحان را شاکرم  که اجرای رکورد جدیدم بازتاب خاص رسانه ای داشت وبا ایجاد شور ونشاط دربین دانشجویان همراه بود و درکانون توجه  قرارگرفت.
با دریافت “نشان زرین المپیاد” مصمم شدم همیشه به راهم ادامه دهم و همچنان رکورد دار ملی باشم.
دست حامیان اصلیم را می بوسم وقدردان زحمات پدر ومادرم، دکتر پور کیانی مدیر خوش فکر وتحوا گرای اسبق تربیت بدنی وزارت علوم، حاج فرزایی مربی و مروج اخلاق پهلوانی و دکتر داداشپور معاون وزیر و رئیس امور دانشجویان ایران (مدیری لایق با دارا بودن تمام شایستگی ها، نیک اندیش وحامی و متواضع) می باشم.
و اما در مورد میزبانی دانشگاه اصفهان میتوانم بگویم که مسئولین و نیروهای اجرایی در بخش های مختلف ار جمله پذیرایی، اسکان، تغذیه، حمل ونقل و… سنگ تمام گذاشتند. دستمریزاد به این عزیزان که در حدود دوهفته میزبان ۴۰۰۰ ورزشکار، مربی، سرپرست و همراهان تیم ها بودند.
در این دوره و با جمع بندی امتیازها دانشگاه تهران قهرمان شد و برسکوی اول قرارگرفت.